දරකැටි තිස්ස

දහවල කර්කශ රස්නය...පිටතල දිගේ වැස්සක් වගේ වැටෙන දහඩිය බින්දු පිසින්නට වත් වේලාවක් නොතිබූ දරකැටි තිස්ස නොනවත්වාම දර පැලුවේ, පොරවෙන් ඩස්..ඩස් ශබ්දයක් එක දිගට ඇසෙන්නට විය.

දිය බිදිති වලින් ගෙනෙන සිසිලස දහඩිය බිදිති නොගෙනාවේය.

"රාජ මාලිගාවට අසීමිත දර සම්බාරයක්නෙ උවමනාකරන්නෙ..." තිස්සගේ උඩු සිතේ මුනුමුනුව යටි සිතටත් ඇසින.

රජ මාලිගාව සදහා දිනකට දර මිටියක් දෙකක් තබා දර මිටි දහයක් දොලහක් වත් නොසෑහේ.තම පවුලට එක දර මිටියකින් වත් පිසින්නට යමක් නැති කම ගැන ,දරකැටි තිස්ස තත්පරෙන් දහයෙන් පන්ගුවක වෙලාවක් ගෙන සිතුවේය....

…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….

මේ ක්‍රි.පූ  52 වර්ශයයි.පොල්කොල වලින් සෙවෙලි කල,මැටි වලින් වරිච්චි බිත්ති තැනූ නිවසකි.රූපත් යයි කිවනොහැකි වුවත් කවීන්ගේ මිමි  වලට සරිලන අන්ගෝපාන්ගයන්ගෙන් හෙබි ගැහැනියක් ගෙදර ඉදිරිපස මිදුලෙහි දණිස් ඉදිරියට නෙරනසේ ඉදගෙන පොල් අත්තක් වියයි.

ඒ අතරතුර තමාගේ නලලතින් ගලනා දහඩියත් සැමියාගේ උරපත්තෙන් මෙවේලෙහි ගලනු ඇතැයි ඇයට සිතෙනා දහඩියත් සමාන දැයි කල්පනා කරයි.

"උඹේ ඇගපත හරියට වැහැරිලා ගිහින් නොවැ බන්.."

සැමියාගේ කාලවර්ණ බාහුයුග්මය තුල සිරවූ දවසක ඔහු එසේ කීවේය.

ඒ දවස පැය විසිහතරකට මෙපිටින් විය.

තමන් තැඹිලිගෙඩියක් වන් රූපත් කමක් උරුම කරගෙන සිටියේ මීට වසර පහහයකට එපිටින් නොවේ..

"එකා පස්සෙ එකා පඩි පේලියක් වගේ හැදුනයින් පස්සෙ නෙව මේ...උඹලට මොකෝ ඉතින් විලිරුදාවක් දැනෙන එකක්යැ"

ඉන් අනතුරුව ඔහු තමන් කරන්නට ඇරඹි කාර්ය නොනවත්වා කරගෙන ගියේ වචනයක් වත් මුවින් නොඹිනියේය.

හැම වැඩක්  වාගේම යහන (මැටියෙන් තැනි ) මත කෙරෙන කාර්යත් දැන් හරිම ඉක්මන්ය.පෙර මෙන් තොදොල් බස් ආල කතන්දර ඇසෙන්නේම නැති තරම්ය.කොහොමටත් පාන් නිවා ඇති කලුවරේ ඔහු දෑසත් තදකොට පියාගන්නේ තම රුව නොපෙනෙන්නට වත් දෝ හෝ යි ඇයට සිතෙයි..

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

තිස්ස කරගැටි නැගි අත්ල දෙස සතුටින් බැලුවේය.කරගැට පුරුෂ ශක්තියේ සoකේතයයි.සියුමැලි දෑතක් හිමි පිරිමියෙකු වීම නිවට කමක් ලෙසය සැලකුනේ.ඔහු තම දෑත පිලිබදව ආඩම්බර විය.

හරියට එකොලහ පසුවී මිනිත්තු තිහට දේවියට දහවල් බෝජනය සැපයිය යුතුය.කුස්සියේ වුන් ලහි ලහියේ වැඩය.වෑoජන තිස් දෙකක් සමග බත්.එක එක වාoජනය සමග බත් ස්වල්පය බැගින් කන වගය කියවුනේ.ඇගේ දෑසට කාන්තිය ගෙනෙන රූප සම්පත්තිය මේ ආහාර නිසාවෙන් විය හැකිද...

එසේ විය නොහැක.ඇය කස්තුරි සුදු හදුන් මිශ්‍රිත කිරි දියෙහි බැස හිදින බැව් කන වැකී වැඩි දිනක් නැත.රූප සම්පත්තිය එයින් ලද්දක් විය යුතුය.බාරිය කරකාරෙට ගන්නා විට කොයිතරම් රුවදැයි තිස්සට හැගින.ඒ රූපය සැනින් එසැනින් කවුරුදෝ ගිලගත්තාක් වැනිය.

තමාගේ රූපයේ වෙනසක් නැතැයි හැගෙන්නේ තාමත් ගැටිස්සියන් තම දෙස හෙලන බැල්මටය.කාල වර්ණති බාහු යුග්මයන් තරුණියන්ගේ නෙත් අලවනු ඇත.තමා දිනෙන් දින ශක්තිමත් වන බවක් තිස්සට හැගෙයි.දර පැලීම වෘත්තිය කොටගත් තමුන්ට දිනපතා ලැබෙන ව්‍යායාම එයට හේතුවයි. පර දේශීනගේ මිශ්‍රණයක් නොවූ තමන් නියම සිහල පිරිමියෙකි.

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

අනුලා තවමත් රැජිනක් නොවේ.රජ බිසවකි.එහෙත් රාජතේජස වැඩිමනක් තැවරී තිබුනේ ඇය මතය.ඇගේ රූපත්කමින් සහ බලයෙන් රාජ කිරීටය එලියවුනි.ද්‍රවිඩ ජාතිකයෙක් වූ රජතුමා තමන්ගේ සිවුවන සැමියා බව අනුලාව සිහි කලේ සතුටිනි.එක් පිරිමියෙක් ස්න්තෘප්ත කල නොහැකි ගැහැනුන් අස තමන් කොහොමටත් රැජිනකි.

පිරිමි ඈ දෙස බැලුවේ බියෙනි. දැනුත් මේ මොහොතේත් ඇසෙනුයේ වධක බෙර සබ්දයයි.ඇස් උගුලා දැමීමට නියමිත ඔහු මහත් වරදක් කලේ වෙයි.අනුලාවගේ සුමුදු මුදු මුහුන දෙස බැලීම ඒ අනුවන කමයි.

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

හදිසියේ සීමැදුරු කවුලුව දෙසින් නැගි ශබ්දයෙන් තිස්ස කලබල වින.ඉහල මාලයේ අර තමන් දෙස...සැබැවින්ම තමන් දෙස බලා ඉන්නේ අනුලා දේවියයි.තිස්සට බිම බැලින.එහෙත් තවමත් තමන් දෙස යොමුවුන දෙවගනක දෙනෙතක් ගැන හැගී නැවතත් ඔහු ඉහල බැලීය.ඒ අතින් සන් කරන්නේ රසහ් දොරටුවෙන් ඉහලට එන ලෙසය.තිස්සගේ දෙපා වෙව්ලීය.

අත් ගැහෙනවාක් වැනි හැගීම්ක් ඔහුට දැනින.සෙමින් රහස් දොරටුව දෙසට දෙපා එසවින.ඇස් අදහා ගත නොහැකි තරමටම.මුතු මැණික්...රත්‍රන් වලින් තැනි බඩු මුට්ටු.ඇය තමන් කැදවාගෙන යාමට පහලට පැමිණියාය.නිතඹ සලමින් පියගැටපෙලින් ඉහලට ඇවිදයන ඇය හදවත ලබ්ඩබ් හඩින් ගැහෙන්නට සැලැස්වීය.

රාජකීය යහන් ගැබ,මේ පැමිනෙන්නේ ඒ අසලටය.තිස්ස බිය විය.හෙට තමාගේ හිස වධක බෙරය අස වැටී දෙපලූ වී තිබෙනු ඔහු දුටුවේය.

ආපසු හැරී දිවයාම. පෙරනම් එය පසහුවෙන් කල හැකිව තිබින.

දැන් කොහොමටත් හිමිවන්නේ මරණයයි.

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………….

දුහුල් සුදු පැහැ සළු අතරින් දෙනෙත්  දිවයන්නේ ජීවයෙන් පිරි සිරුර පුරාවටය.ඇස් නවත්වාගැනීමට තිස්සට නොහැක.

ඇගේ මුවකමල සිය රැවුල් කෙටි පුරාවට සෙමින් තැවරෙනු ඔහුට දැනින. දුහුල් සුදු පැහැ සළු අතරින් දෙනෙත්  දිවයන්නේ ජීවයෙන් පිරි සිරුර පුරාවටය.ඇස් නවත්වාගැනීමට තිස්සට නොහැක.

ඇගේ මුවකමල සිය රැවුල් කෙටි පුරාවට සෙමින් තැවරෙනු ඔහුට දැනින. සිරුර ආලයෙන් පිරී ඉතිරෙමින් තිබිනි.සෘන්ගාරයෙන් මත්වෙමින් තිබින.

ගැහැනිය ෆැන්ටසියකි...

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..

කලුවර සමග සැමියා නිවසට නේම ගැන කම්පාවෙමින් බිරිද පැනලි  වලින් දොරටුව  ආවරනය කලාය. සුසුම් සුවද හුරු දෙතොලක් නනල මත හාදුවක් තබනු ඇයට දැනින…

සිහිනයක් ව...

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..

ඩුම් ඩුම් ඩුම්....

"රාජ අණයි.තිස්ස නැමති රජවාසල සේවකයා අද උදෑසන රජකමට පැමිණි වගයි.රජතුමාගේ මරණයෙන් මතු මෙය සිදුවිය.මේ අනුලාදේවියගේ අණ පරිදිය..."

Tweet