'යාලු කන්'(සත්‍ය කථාවකි.මගේ ආත්මගත මිතුරියට ස්තුති ලිපියකි.)

මම ඇගේ කන් ගැන විමසිල්ලෙන් නොබැලුව බව සැබැවි.ඒත් ඒවායේ යාලුකම තැවරී තිබෙනයුරු දුටුවෙමි.ඇගේ කන් ඇගේ සමේ පැහැයම වන්නට ඇත.මට හරියටම නිච්චි නැත.

මට ඇයව මග හැරී ගිය කාල තිබිණි.ඒත් ඇයට මාව මග නොහැරින.

අපි පාර මාරු වෙන්නට වත් අතින් අල්ලා නැතිමුත් ඇය මගේ හිතින් තදකොට අල්ලාගෙනම සිටියාය.මම ඇගේ හිතේ ගෑවී නොගෑවෙමින් සිටියෙමි. ඉස්පිරිතාලයකට ජීවිතයේ පලමු වතාවට ඇතුල්වනවිට දැනෙන හැගෙන දේ මම පසුගිය සදුදා අත්වින්දෙමි.මාරාන්තික උණ රෝගයක් මගේ සිතැගි වලට අනුව ඒ වනවිට මට වැලදී තිබිණ.මම අන්තිම කැමැත්තද ඒ වනවිට දැනුම් දී සිටියෙමි.මා සිතුවේ මා මියයතියි කියාය.

ඇය මා වෙනුවෙන් වද වුනිය.මා නොසිතුව ලෙස මා බලන්නට දවසට තුන් වරක් පැමිණියාය.වැඩට යන්නට කලින් සුදු සාරියක් ඇද මා වෙනුවෙන්ම පන්සලට ගොස් පිරිත් නූලක් ගෙන ආවාය.

පරීක්ෂන වාර්ථා ඇයට හැකි අයුරු කියවා බැලුවාය.දොස්තර කෙනෙකුට මම ඇගේ අක්කා යයිද ඇය මගේ නන්ගී යයිද කීවාය.ඒ හැම විටම මම ඈ සමග සිනාසුනෙමි.එහෙත් මගේ හිතේ හැමවිටම කදුළු තැවරී තිබින.ඒ ඇය මග හැරුණු වතාවල් වෙනුවෙනි.මගේ හිතට ඇයව අමතක වුනු මිනිත්තු වෙනුවෙනි.

මගේ ලග සැමියාද ,නැන්දම්මාද,අම්මාද සිටියෝය.ඒ හැමකෙනෙක් ලගම යුතුකමක් තැවරී තිබින.නමුත් ඇයට මා වෙනුවෙන් යුතුකමක් නොතිබින.ඇය සතුව තිබුනේ 'යාලු කන්' පමණි.

යුතුකම් වෙනුවෙන් ආ අය හැරෙන්නට මා බලන්නට කවුරුවත් ආවේ නැත.'යාලු කන්'ඇති අය ආවේ නැත.ඇය පමණක් 'යාලු කන්' ගෙන මා බලන්නට ආවාය.

මා කෑවාද බීවාදැයි සොයා බැලුවාය.රෝගය මදක් වැඩිවූ දිනක රැ ට්රයිෂෝවක නැගී තනිකඩ ගැහැනු ළමයෙකු නොපැමිණෙන ලෙස ඇගේ 'යාලු කන්'ගෙන පැමිණියාය.

මගේ යාලුවන් යයි ඇය දැන සිටි අයට මගේ අලුත්ම තත්වය කීවාය...

මම මගේ රෝගයට පින් දෙමි.මා මිය යා හැකිව තිබුනු බව සැබවි. නමුත් ඇයව මගේ සිතට තබා නැවතත් තදින් බැන්දාට මම පින් දෙමි.

ඇය නැවත හමුවූ විට ඇගේ 'කන්' දෙස සුපරික්ෂාකාරීව බැලීමටත් 'යාලු කන්' වල පැහැය හදුනා ගැනීමටත් මග බලමි.

Tweet