බකමූණු කවි

මායා මෑ වැලක් ඇත
කාටවත් නොකියාම
හිතුමතේ
මගේ කවුලුවෙන් එපිට පැලවුන...

මායා මෑ වැලක උඩ
බකමූණු වෙස් ගෙන
කවි නොලියනා
කවියෙක් ඉදී
කලක හිද....

මෑ වල දිගේ
එන්නට
නොහිතෙන්නෙමත් නැත...

එන මග
තොල් සායම් මැකුණු
දීපිකා පදුකෝන වැනි කෙල්ලක
කවි ලියා නැවත එනු
හමුවන්නටත් බැරි නැත..

රිදෙන හිත හදාගන්නට
නපුරු යෝධයාටත්
පෙම් කරන්නට බැරි නැත...

වඩා හොද
බිම ඉදන්
කවිකියවන්ට බලා ඉන්නා එක....

අපි කවදාවත්ම
බකමූණු කවි වල
නොසිටි අය...

Tweet