මැදිවිය නොකියාම
පෑල දොර දිහායින් වඩින
අඹ මල් පූදින සුවද
තාමත්
වැටෙන් එපිටින් හමා එන...
කිවිදියක්
නිරුවත් පපුතුරක් පිස හැමූ
ඉස්සර සුවදක් කවි කරන...
පෑල දොර දිහායින් වඩින
අඹ මල් පූදින සුවද
තාමත්
වැටෙන් එපිටින් හමා එන...
කිවිදියක්
නිරුවත් පපුතුරක් පිස හැමූ
ඉස්සර සුවදක් කවි කරන...
අපූරු සිතුවිල්ලක්...
ReplyDeleteලස්සන කවියක්...
ජයෙව්වා...
අදමයි අාෙව...
ඒන්නංෙකා හැමදාම