අමතක...

“මම රූo ගාලා යනවා.මෙන්න මෙහෙම ....” පොඩි එකා අත්දෙක දෙපැත්තට විහිදුවලා අන්ශක 65ක් විතර වම් පැත්තට නැමිලා කියුවා.

 

කියුවා විතරක් නෙමෙයි ගිහිල්ලත් පෙන්නුවා.

 

කොල්ලෙක් තව කොල්ලෙකුට මෙහෙම කියලා අහස් යාත්‍රාවක් වුනා නම් එතන තියෙන්නෙ ආඩම්බරකාර බැල්මක්.ඒත් පුන්චි උනත් කොල්ලෙක් කෙල්ලෙකුට මෙහෙම කියනකොට.ඒ කෙල්ල ඇස් උඩතියන් කටත් ඇරන් බලන් ඉන්නකොට තියෙන්න."මට පුළුවන් උනොත් ඔයාවත් එක්ක යනවා"වගේ බැල්මක්....

පුන්චි කොල්ලගේ මූනේ තිබුනෙත් අන්න ඒවගේ බැල්මක්....

 

කෙල්ල බලාගෙන හිටියා විතරක් නෙමෙයි අහස්යාත්‍රාවක් වෙන්නත් උත්සාහ කලා.

 

ඔයාගෙ කකුල කූඩැල්ලෙක් කාලා නෑනෙ.කෙල්ල කියුවා.

 

"අපෝ තියෙනවා...මම කුඩැල්ලට පයින් ගහලා පැන්නුවා මෙන්න මෙහෙම..."

 

කොල්ලගෙ තියෙන්නෙ ඔක්කොම රගපෑම්.

 

"කූඩැල්ලො කෑවම සැරයි..."කොල්ලා තමන්ගෙ චන්ඩි පාට් එක පෙන්නුවා.

 

ගෑනු ළමයා පිරිමි ළමයට මිදිලා යන්න දුන්නෙම නැහැ.කොල්ලා අඩිය තියන හැම පැත්තටම අඩිය තියුවා.

අම්මලා දෙන්නම මලගෙදරක ඇතුලෙ දුවන්න හොද නෑ..කෑ ගහන්න හොද නෑ කියලා හදිසියෙම ළමයින්ට  කියලා දෙන්න උත්සාහ කලා.

 

ළමයි දෙන්නම තේරුම් ගත්ත පාටක් පෙනුනෙ නැහැ.

 

කලින්ටත් වැඩියෙන් හයියෙන් කෑ ගහන්නත් දුවන්නත් පටන් ගත්තා.

 

බේර ගන්න බැරිම තැන එක අම්මා කෙනෙක් කොලු පැටියට කතා කලා ඇග සෝදන්න යන්න.

"ඔයා ඇග සෝදන්නෙ නැද්ද ?"කොල්ලා කෙල්ල ගෙන් ඇහුවා.

 

කොල්ලා වෙන්වීමේ දුකෙන් කෙල්ල අඩ අඩ හිටියා.නෑ ... වැරදියි.එහෙම කතාව ඉවර වෙන්නෙ නෑ.

 

කෙල්ල කලින් වගේම උද්යෝගෙන් දුව පැන ඇවිද්දා.හැබැයි අර මූනෙ තිබුන හිනාව නැතුව.

 

හොර ගල් අහුල අහුල හිටපු පොඩි කොල්ලෙක් කෙල්ලට කිට්ටු වෙන්න හැදුවා.කෙල්ල නෙමෙයි සතපහකට ගනන් ගත්තෙ.

 

කොල්ලා ඇග සෝදගෙන ආවට පස්සෙ කෙල්ල ලගට ගියේ නැහැ.

 

කෙල්ලට බලාපොරොත්තුවෙ ඇස් තිබුනට කොල්ලා ඒක දැක්කෙ නෑ...

 

පාoශුකූලෙ ඉවර උනා.

 

අම්මලා දෙන්නා ළමයි දෙන්නව අරගෙන ගෙදර ගියා.

 

ළමයි දෙන්නටම දන්නෙ නැති,දැනිලා නැති දුකක් දැනුනා.

 

පිරිමි ළමයා පස්සෙ කාලෙක"ප්‍රථම ප්‍රේමය"කියලා කතාවක් ලියුවා.ඒ කතාවෙ මේ චරිත දෙක හිටියා.

ගැහැනු ළමයා මුකුත් හිතුවෙ නැහැ.එයාට ඒක එහෙමම අමතක උනා.

Tweet