"රමණයට වඩා සුමිහිරිවජීවිතය විදගනිමු..."මමනම් හිතන්නේ නැහැ ?
රමණයට වඩා ප්රේමයේ සොදුරු බව සුමිහිරියි...
ඔයා නුවර එළියේද සහෝදරී??
නෑ මම දකුණු පලාතේ.මාතර..ඒත් මම නුවර එලියේ තියෙන සුන්දරත්වයට කැමතියි.:)
ප්රේමයනම් රාගයෙන් තොර සද එලිය සෙ සුරම්යයි....පරිශුධයි.. අචින්ත්යයි..ඔබෙ නිසදසත් මෙ අරුත දෙනව , මට හිතෙන විදියටප්රේමයෙ සුන්දරත්වයට වෙන වචන නැහැ..මන් ඔහොම මලිනිගෙ ගියෙන් ප්රෙමය දකිනකොට හුගක් අය එකග වෙන්නෙ නැ,ඒ ප්රේමය නෙවෙ කිවා, එත් අදටත් මා දුටු,සෙවු, විදිනා ප්රේමය ඒයයි.ප්රෙමයේ හැබැ සුවරුපය ඔබ කිවා වගෙමයි..එය විදි ප්රමනය අද කාලෙ නම් සුරතල් කරන ඇගිලි ගනනටත් අඩු ඇති..සන්තොසයි, මෙ සමාජයේ ඔහොම හිතන මට මුන ගැහුනු දෙවැන්නා ඔබ විම ගැන..-නිලූ-
රාගයෙන් නොකිලිටි ප්රේමයක්මත් නෙමෙයි .ඒත් රාගයට වඩා පිවිතුරු ආලය ගැබ්වූ ප්රේමයක්...:)
ඔබත් එක්ක මං 100% ක් එකඟයි සහෝදරී...!මමත් රමණයෙන් ඔබ්බට ගිය අතිශය සුන්දර ආදරයක් හිස් මුදුනින් පිලිගන්න චරිතයක්. මගෙ මතය තමයි... "අනුරාගය කාමයට වඩා වෙනස්..." ය කියන මතය.අනුරාගය හරිම මිහිරියි. ඒත් කාමය? ප්රචන්ඩයි... රෞද්රයි... ගොරෝසුයි...තමන් පණ තරම් ආදරේ කරන පෙම්වතා හෝ පෙම්වතිය එක්ක අතින් අල්ලාගෙන මාවතක් දිගේ, එහෙම නැත්නම් පන්සලක බෝ මළුවේ ඇවිදින එක තරම් රෙස්ට් හවුස් එකකට ගිහින් ගන්න හුදු ලිංගික සතුට පිරිසුදු නෑ.. ප්රීතිදායක නෑ...අද කාලේ ආදරය කියන බැඳී හරිම වල්මත් බැඳීමක් බවට පත්වෙලා.ඇත්තටම ගොඩාක් දුකයි සහෝදරී...
ඇත්තටම ප්රේමයේ කතා කල යුතු කොටස තියෙන්නේ ආදරයේයි....ඔබටත් ස්තුති..
"රමණයට වඩා සුමිහිරිවජීවිතය විඳගනිමු..."හරිම අගෙයි. කාලෙකින් දැක්ක ලස්සනම කියමනක්.දසුනි,රමණය සුමිහිරිව විඳින්නත්ප්රේමයේ සොඳුරු බව ඕනෙමයි.
සිරාම කතාවක්! හම්!"රමණයට වඩා සුමිහිරිවජීවිතය විඳගනිමු..."ඒක තමයි වැදගත්ම කොටස!!
"රමණයට වඩා සුමිහිරිව
ReplyDeleteජීවිතය විදගනිමු..."
මමනම් හිතන්නේ නැහැ ?
රමණයට වඩා ප්රේමයේ සොදුරු බව සුමිහිරියි...
Deleteඔයා නුවර එළියේද සහෝදරී??
ReplyDeleteනෑ මම දකුණු පලාතේ.මාතර..ඒත් මම නුවර එලියේ තියෙන සුන්දරත්වයට කැමතියි.:)
Deleteප්රේමයනම් රාගයෙන් තොර සද එලිය සෙ සුරම්යයි....
ReplyDeleteපරිශුධයි.. අචින්ත්යයි..
ඔබෙ නිසදසත් මෙ අරුත දෙනව , මට හිතෙන විදියට
ප්රේමයෙ සුන්දරත්වයට වෙන වචන නැහැ..
මන් ඔහොම මලිනිගෙ ගියෙන් ප්රෙමය දකිනකොට හුගක් අය එකග වෙන්නෙ නැ,ඒ ප්රේමය නෙවෙ කිවා, එත් අදටත් මා දුටු,සෙවු, විදිනා ප්රේමය ඒයයි.ප්රෙමයේ හැබැ සුවරුපය ඔබ කිවා වගෙමයි..
එය විදි ප්රමනය අද කාලෙ නම් සුරතල් කරන ඇගිලි ගනනටත් අඩු ඇති..
සන්තොසයි, මෙ සමාජයේ ඔහොම හිතන මට මුන ගැහුනු දෙවැන්නා ඔබ විම ගැන..
-නිලූ-
රාගයෙන් නොකිලිටි ප්රේමයක්මත් නෙමෙයි .ඒත් රාගයට වඩා පිවිතුරු ආලය ගැබ්වූ ප්රේමයක්...:)
Deleteඔබත් එක්ක මං 100% ක් එකඟයි සහෝදරී...!
ReplyDeleteමමත් රමණයෙන් ඔබ්බට ගිය අතිශය සුන්දර ආදරයක් හිස් මුදුනින් පිලිගන්න චරිතයක්. මගෙ මතය තමයි... "අනුරාගය කාමයට වඩා වෙනස්..." ය කියන මතය.
අනුරාගය හරිම මිහිරියි. ඒත් කාමය? ප්රචන්ඩයි... රෞද්රයි... ගොරෝසුයි...
තමන් පණ තරම් ආදරේ කරන පෙම්වතා හෝ පෙම්වතිය එක්ක අතින් අල්ලාගෙන මාවතක් දිගේ, එහෙම නැත්නම් පන්සලක බෝ මළුවේ ඇවිදින එක තරම් රෙස්ට් හවුස් එකකට ගිහින් ගන්න හුදු ලිංගික සතුට පිරිසුදු නෑ.. ප්රීතිදායක නෑ...
අද කාලේ ආදරය කියන බැඳී හරිම වල්මත් බැඳීමක් බවට පත්වෙලා.
ඇත්තටම ගොඩාක් දුකයි සහෝදරී...
ඇත්තටම ප්රේමයේ කතා කල යුතු කොටස තියෙන්නේ ආදරයේයි....ඔබටත් ස්තුති..
Delete"රමණයට වඩා සුමිහිරිව
ReplyDeleteජීවිතය විඳගනිමු..."
හරිම අගෙයි. කාලෙකින් දැක්ක ලස්සනම කියමනක්.
දසුනි,
රමණය සුමිහිරිව විඳින්නත්
ප්රේමයේ සොඳුරු බව ඕනෙමයි.
සිරාම කතාවක්! හම්!
ReplyDelete"රමණයට වඩා සුමිහිරිව
ජීවිතය විඳගනිමු..."
ඒක තමයි වැදගත්ම කොටස!!