ගමේ යන්නෙ සෑහෙන කාලෙකට පස්සෙ.ඒත් ඒ මග දිගට දෑකපු දසුන් එක්ක හිත පොඩ්ඩක් විතර සෑලුනා.මම මේ නෑවතිලා ඉන්නෙ මට නියමිත තෑනමද?පෑය තුනක ගමනකින් පස්සෙ මම මට සමීප මිනිසුන්,ලෙන්ගතු සිනහවන් දකින්නට පටන් ගත්තා.මග දිගට මම දෑකපු දසුන් අකුරු කරන්නට හිතුනෙ ඒකයි.මඩ වතුරත් කලු පාට මේ කොලොම් පුර අත්හෑර,ගම ගියෙමි මඩ වතුරෙහි ස්වබාවික පෑහෑ දකින්නට....
දම් පාට බස් එකක් දුටුවෙමිය...
කලු පාට කාක්කෙක්....
දරන්නට බෑරි සීතලක්,
රියෙන් එපිට වෑටෙන වෑස්සක්....
මුහුණ නොබලන මිනිසෙක්...
කෘතීම රතුපාට තොල් සහිත ගෑහෑනුන්....
කලු පාට මඩ වතුර....
තාච්චියක් හිස තබා එන දරුවෙක්...
සිහින් ගෑහෑනු ළමයින්....
හෙන වෑදුනු පොල් ගස්....
කොල පාට වෙල මෑද සුදුපාට කොක්කු....
වෑව් දියේ පිපෙනා නෙලුම් මල්....
කහපාට මඩ වතුර.....
හ්ම්................... :-)
ReplyDelete